เมืองตาก หลากหลายชาติพันธุ์

               เมืองตากหลากหลายชาติพันธุ์



1) ลาหู่


 ชาวล่าหู่ หรือ ชาวมูเซอ เป็นชาวเขาเผ่าหนึ่งในประเทศไทย 
 เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้   โดยเฉพาะในเขต พม่า จีนตอนใต้ลาวและภาคเหนือของประเทศไทย 
 
 - ภาษา
  -ภาษาล่าหู่ อยู่ในตระกูลภาษาธิเบต-พม่า,ภาษาจีนกลาง,ภาษาไทย 

 - การแต่งกาย
  -มูเซอดำ จะนิยมสวมเสื้อสีดำหรือเข้ม ประดับด้วยผ้าสีสดที่ชายเสื้อและแขน
  -มูเซอแดง ใช้ผ้าสีแดงเป็นจุดเด่น

 - วิถีชีวิตและการทำมาหากิน
  -ทำเกษตร เช่น ปลูกข้าวไร่ ข้าวโพด ถั่ว
  -ล่าสัตว์และหาของป่า
  -ระบบการทำไร่นั้นจะเป็นการทำไร่แบบหมุนเวียน
  -มีการเลี้ยงสัตว์ไว้ใช้งานและใช้ประกอบในพิธีกรรมต่าง ๆ

 - ความเชื่อและวัฒนธรรม
 -มีความเชื่อเรื่องผีบรรพบุรุษและวิญญาณ
 -มีงานประเพณีสำคัญ เช่น ปีใหม่มูเซอ (ประมาณเดือนกุมภาพันธ์)
 -นิยมฟ้อนรำและเล่นดนตรีพื้นเมือง เช่น กลอง, ขลุ่ยไม้ไผ่
 -ชนเผ่าลาหู่นับถือ (กื่อซา) 

2) ลีซู

 ชาวลีซู หมายถึง ชนผู้ใฝ่รู้แห่งชีวิต เป็นหนึ่งในกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีทั้งในประเทศไทย จีน พม่าและลาว
 แหล่งที่อยู่ในประเทศไทย: ส่วนใหญ่ตั้งถิ่นฐานบนพื้นที่สูงในภาคเหนือ เช่น เชียงใหม่ เชียงราย  แม่ฮ่องสอน ตาก

 - ภาษา
  -ใช้ภาษาลีซู ซึ่งอยู่ในตระกูลภาษาทิเบต-พม่า ไม่มีภาษาเขียนของตนเอง ต่อมากลุ่มมิชชั่นนารีที่
    เผยแพร่ศาสนาคริสต์ก็ได้นำเอาอักษรโรมันมาดัดแปลงเป็นภาษาเขียนของลีซู

 -การแต่งกาย
  -เสื้อผ้าผู้หญิงมีสีสันสดใส เช่น ชุดเสื้อยาว แขนกว้าง ตกแต่งด้วยผ้าหลากสี
  -ผู้ชายมักใส่เสื้อแขนยาวสีเข้มกับกางเกงขายาว
  -นิยมประดับด้วยเครื่องเงินและลูกปัด

 - วิถีชีวิตและการทำมาหากิน
  -การทำไร่ข้าว ซึ่งในไร่ข้าวจะมี พริก ทานตะวัน ถั่ว แตง บวก และผักต่าง ๆ การทำไร่ข้าวเพียง
   เพื่อบริโภคภายในครอบครัวตลอดทั้งปี 
  -ทุกหลังคาเรือนจะเลี้ยงหมูกับไก่ เพื่อใช้ในการประกอบพิธีกรรม

- ความเชื่อและวัฒนธรรม
  -มีการเต้นรำ ดนตรีพื้นบ้าน และการแข่งขันกีฬาพื้นเมือง
  -พิธีกรรมเกี่ยวกับการเพาะปลูกและการเก็บเกี่ยว
  -เดิมนับถือวิญญาณบรรพบุรุษและผีตามธรรมชาติ 
  -ประชากรส่วนใหญ่ของลีซูนับถือศาสนาดั้งเดิม แต่ปัจจุบันบางส่วนหันมานับถือคริสต์ศาสนา
   หรือพุทธศาสนา

 3) ชนเผ่าอิ้วเมี่ยน


 ชาวเมี่ยนเป็นชนชาติเชื้อสายจีนเดิมเมี่ยน หรือ อิ้วเมี่ยน ซึ่งแปลว่า มนุษย์ มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า เย้า
 
 - ภาษา
  -เมี่ยนที่อยู่ในเมืองไทยส่วนใหญ่พูดภาษาไทยเหนือหรือคำเมืองพอรู้เรื่องบางคนพูดภาษาไทย
   กลางได้ คนที่มีอายุพูดภาษาจีนกลางและจีนฮ่อได้

 - การแต่งกาย
  -ผู้หญิงนุ่งกางเกงน้ำเงินปนดำปักลาย ใส่เสื้อคลุมดำยาวผ่าหน้าติดไหมพรมแดง มีแผ่นเงินกลัดอก ผ้าผมพันผ้าสีแดงน้ำเงิน 
   ปนดำ
  -ผู้ชายนุ่งกางเกงดำขลิบแดง ใส่เสื้อดำไขว้อกแบบจีนติดกระดุม เสื้อยาวคลุมเอว ปัจจุบันแต่งคล้ายคนไทยพื้นราบ

 - วิถีชีวิตและการทำมาหากิน
  -ทำมาหากินโดยการทำไร่พืชหลักที่ปลูกเช่น ฝิ่น ข้าว ข้าวโพด มันฝรั่ง พริก ฝ้าย มันเทศ 
  -มีการเลี้ยงสัตว์ไว้ใช้งานและใช้ประกอบในพิธีกรรมต่าง ๆ

 - ความเชื่อและวัฒนธรรม
  -เชื่อว่าเงินเป็นกุญแจไปสู่ความสำเร็จทั้งในโลกมนุษย์และโลกของวิญญาณ
  -มีการนับถือผี พวกเขาเชื่อว่าทุกหนทุกแห่งมีผีสิงสถิตอยู่ทั้งนั้น
  -นับถือผีอีกพวกหนึ่งซึ่งมีความสำคัญสูงสุด คือ ผีใหญ่
  -การรำถาด เป็นการรำที่ใช้รำในงานมงคลสมรสเท่านั้น ซึ่งถือเป็นการให้เกียรติแก่ฝ่ายเจ้าสาว

4) ชนเผ่าม้ง


 ม้งมีสองกลุ่มใหญ่ๆ ด้วยกัน คือ ม้งเด้อ (ม้งขาว) และม้งจั้ว (ม้งดำ หรือม้งน้ำเงิน) 

 - ภาษา
   -ภาษาเขียน (ไม่มี)แต่ปัจจุบันชาวม้งนิยมเขียนภาษาม้งด้วยตัวหนังสืออังกฤษที่คิดค้นโดยมิชชั่นนารี

 - การแต่งกาย
  -ผู้หญิงเสื้อดำปักลาย แขนยาวขลิบ ปกพับหลัง กระโปรงจีบคาดผ้า “ปกนาก” ปักลายห้อยปิดหน้า 
   พร้อมหมวกและเครื่องประดับเงิน
  -ผู้ชายเสื้อกำมะหยี่สั้นปักลาย แขนยาวขลิบ กางเกงเป้ากว้างหย่อน มีผ้าคาดเอว “ปกนาค”
   ปักลายห้อยเหรียญเงิน พร้อมเครื่องประดับเงิน

 - วิถีชีวิตและการทำมาหากิน
  -ปลูกพืชบนภูเขา และการเลี้ยงสัตว์ อดีตมีการปลูกฝิ่น แต่ปัจจุบันได้ปรับเปลี่ยนมาปลูกพืช
   เศรษฐกิจอื่น ๆ เช่น ชา กาแฟ 

 - ความเชื่อและวัฒณธรรม
  -ม้ง มีความเชื่อ 2 ความเชื่อ ได้แก่
     -ความเชื่อในวิญญาณ หรือบรรพบุรุษผู้ล่วงลับ หรือศาสนาพุทธ
     -ความเชื่อในศาสนาคริสต์ 
  -เป่าแคนรำแคน เป่าปี่ ขลุ่ย ใบไม้ จิ้งหน่อง ศิลปะการป้องกันตัว 

5) มอญ

 มอญเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีภาษาพูดและภาษาเขียนเป็นของตนเองปัจจุบันชาวมอญในประเทศไทย
 นิยมเรียกตนเองว่า “ชาวไทยรามัญ”

 - ภาษา
  -ภาษามอญ เป็นภาษาในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกที่พูดโดยชาวมอญที่อาศัยอยู่ในพม่าและไทย 

 - การแต่งกาย
  -ชายมอญสวมผ้านุ่งยาว เสื้อคอกลมผ่าอก แขนกระบอก มีผูกกระดุม ผมโพกศีรษะหรือตัดสั้น
  -หญิงมอญสวมหนิ่นผ้านุ่งลายละเอียด เสื้อคอกลมแขนกุดตัวใน ทับด้วยเสื้อแขนยาวผ้าลูกไม้ 
   เกล้าผมมวยต่ำ มีเครื่องประดับโลหะและแหมะเกวี่ยปาวซ่ก รอบมวยผม

 - วิถีชีวิตและการทำมาหากิน
  -ชาวมอญมีการประกอบอาชีพที่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย ทั้งทำนา ทำอิฐ
   ค้าขายเครื่องปั้นดินเผา
   และวัสดุก่อสร้าง ดำทราย ทำเส้นขนมจีน ตัดฟืนขายและรับราชการ

 - ความเชื่อและวัฒนธรรม
 -มีความเชื่อเรื่องผีบรรพบุรุษและผีต่างๆ ที่มีอิทธิพลต่อชีวิตความเป็นอยู่
  -มีความเชื่อเกี่ยวกับทิศต่างๆ ในการดำเนินชีวิต เช่น การเดินทาง การปลูกบ้านเรือน 
 -การรำผีมอญเป็นพิธีกรรมที่แสดงถึงความเชื่อและการนับถือผีบรรพบุรุษ 
 -งานแต่งงานแบบดั้งเดิมของชาวมอญจะไม่มีพิธีทางสงฆ์ 




 ข้อดีและข้อเสียของBlogge4

 ข้อดีของ Blogger
 1. ใช้ฟรี
     ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งค่าบริการและโฮสติ้ง
 2. ใช้งานง่าย
     เหมาะสำหรับมือใหม่ ไม่ต้องมีความรู้เรื่องโค้ดมาก ก็สามารถสร้างบล็อกได้
 3. เชื่อมโยงกับ Google ได้ดี
 4. ระบบโฮสต์ของ Google
     เซิร์ฟเวอร์เสถียรและรวดเร็ว เพราะโฮสต์โดย Google เอง
 5. มีเทมเพลตให้เลือกและปรับแต่งได้บางส่วน เหมาะกับบล็อกพื้นฐาน
 6. รองรับการสร้างรายได้ หารายได้จากโฆษณาได้

 ข้อเสียของ Blogger
 1. ฟีเจอร์จำกัด มีฟีเจอร์น้อยและไม่ยืดหยุ่นเท่าไหร่
 2. ดีไซน์และเทมเพลตไม่หลากหลาย
     ธีมที่ให้มาค่อนข้างเรียบง่ายและไม่สามารถปรับแต่งละเอียดมากนัก
 3. ไม่มีระบบปลั๊กอินเสริม
 4. การควบคุมโดเมนและข้อมูลจำกัด
    ถ้าใช้โดเมนฟรีของ Bloggerจะดูไม่เป็นมืออาชีพ และการย้ายข้อมูลออกทำได้ยาก
 5. เนื่องจากเป็นบริการฟรีของ Google อาจมีความเสี่ยงหาก Google ปรับเปลี่ยนนโยบาย  หรือหยุดให้บริการ
 6. ไม่เหมาะกับเว็บขนาดใหญ่หรือธุรกิจที่ต้องการความซับซ้อน





 สมาชิก
 นาย กัสกร เรือนใจดี  ม.6/7 เลขที่ 4
 นาย พีรวัส สิงใส  ม.6/7 เลขที่ 5
 นาย ณภัทร กันทะคำ  ม.6/7 เลขที่ 11
 นางสาว สุทธิดา แก้วกัน ม.6/7 เลขที่19
 นางสาว สุพนิตา ต๊ะสุ ม.6/7 เลขที่ 25
 นางสาว จิดาภา พวงรัตน์ ม.6/7 เลขที่28


















































ความคิดเห็น